Wat zijn maritieme gebieden?

Maritieme gebieden omvatten de territoriale zee en de exclusieve economische zone, waaronder de zeebodem en de ondergrond, evenals kustwateren die onder de Kaderrichtlijn Mariene Strategie vallen. Het gaat hierbij om wateren vanaf 12 zeemijl, inclusief de zeebodem en de ondergrond. Kustwateren worden ook gezien als mariene wateren. Uitzonderingen hierop zijn gebieden zoals het kustwater tot 1 zeemijl, de Oosterschelde en de Waddenzee, die niet deel uitmaken van het maritiem ruimtelijk plan. Binnen maritieme gebieden kunnen verschillende activiteiten plaatsvinden, zoals aquacultuur, scheepvaart, visserij en het winnen van grondstoffen, naast het beschermen van het milieu en cultureel erfgoed onder water.

Maritieme gebieden zijn exclusieve economische zones, territoriale zee en aansluitende zones. Binnen deze wateren mogen lidstaten van de Europese Unie de vangsten beperken. De Internationale Maritieme Organisatie (IMO) heeft in 2002 het Waddengebied aangewezen als PSSA. De buitengrens van het Nederlandse deel van dit beschermde gebied wordt gevormd door de 3 mijls-lijn. De Europese Kaderrichtlijn Water hanteert een zone van 1 mijl (1.852 meter) uit de kust. De zeegrenzen van Nederland op de Noordzee zijn vastgelegd in grensverdragen met België, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk. De zeegrens met België is vastgelegd in 2 verdragen: een voor de territoriale zee en een voor het continentaal plat. De zeegrens met Duitsland voor het continentaal plat is ook vastgelegd in 2 verdragen: een voor het continentaal plat nabij de kust, en een voor verder op zee. Zeegrens met het Verenigd Koninkrijk is geregeld in een verdrag. De Wet Reikwijdte uit 1960 was de Eems-Dollardverdrag. Een Aanvullende overeenkomst werd gesloten in 1962.